PORTFOLIO MEDIA
PROBLEEMSTRUCTUUR
reportage van Vranckx over HIV in Zuid- Afrika
Wat is het probleem?
In Zuid-Amerika bevindt zich de grootste HIV epidemie van de wereld plaats. 7 miljoen mensen zijn sero positief. Slechts 4 miljoen gebruiken medicatie. Er zijn overvolle wachtzalen en te weinig dokters. Wat voor veel zaken in Afrika in de gezondheidszorg de harde realtiteit is. Een groot probleem daarbovenop is dat er een heel groot stigma is bij dit virus. Mensen denken dat als je het hebt je vreemd bent gegaan. Ze gaan je slecht bekijken. Vele mensen willen niet vertellen dat ze positief zijn uit angst voor de reacties. De epidemie blijft zich makkelijk voortzetten door dit stigma.
Waarom is dat een probleem?
Door dat probleem gaan heel veel mensen zich niet gaan testen. Daarbovenop stoppen een hoog aantal patiënten hun behandeling of starten er nooit één. Er komen heel veel ruzies in gezinnen en families. Hierdoor gebeurt het wel eens dat mensen zelfmoord plegen of hun levenslust verliezen. Als ze hun behandeling stoppen is dit dus heel slecht voor hun gezondheid. Ook kunnen ze de ziekte veel sneller overbrengen op hun baby's. Dus zo kan de epidemie niet stoppen want het blijft zich verder zetten van generatie op generatie.
Wat kan eraan gebeuren?
Op dit moment zijn er al enkel zaken dat worden gedaan op dit plobleem tegen te gaan. Om de druk in de ziekenhuizen te verlagen gaan community health werkers thuis langs bij mensen HIV en tubercolose om hen te ondersteunen tijdens hun behandeling. Zij zijn de link tussen de ziekenhuizen en de gemeenschap. Ze tellen pillen, praten met de patiënten en zorgen ervoor dat ze de behandeling niet stoppen. Ze maken duidelijk hoe belangrijk het is. Ook zetten ze familieleden aan om zich ook te gaan testen in het belang van hun toekomstige kinderen en eigen gezondheid. Doordat zij dit doen blijven cliënten niet in hun bed liggen tot ze sterven. Ze voelen zich gezonder en bekijken het leven weer positief tegemoet. Omwille van het stigma doen veel werkers hun uniform uit. Als ze dit niet zouden doen kunnen niet alleen de patiënten in de problemen geraken, maar ook zijzelf. De meeste mensen houden het dan ook geheim voor het naasten op ruzies te voorkomen. Vervolgens kunnen werknemers hun werk niet goed doen omwille van het taboe. Hierdoor willen de mees kwetsbare personen hun hulp niet aanvaarden en gebruiken. Dat kan hun leven kosten. Een tweede iets dat ervoor zorgt dat mensen meer getest kunnen worden zijn de tenten langs straat.
Wat er nog extra aangedaan kan worden zijn campagnes en activisten dat duidelijk maken hoe belangrijk het is om je te testen en een behandeling te starten. Het stigma moet verdwijnen. Zeker als er zoveel mensen zijn met het virus moet dit taboe echt doorbroken kunnen worden. De druk op de ziekenhuizen moet ook lichter worden. Daarom zou het handig zijn dat er mensen een speciale opleiding hebben om HIV te behandelen en patiënten te helpen.
Wat is het besluit?
Het gezin speelt een vitale rol in deze situatie. Zij moeten hun familieleden steunen. Dit trekt mensen over de streep. Enkel wanneer er samengewerkt wordt kan er iets aangedaan worden en het virus stopgezet worden. HIV hoeft niet je dood vonnis te zijn als je maar je medicatie neem en gesteund wordt. Er valt nog veel te doen om het stigma weg te nemen, maar ze zijn al op een goeie weg. De community health werkers doen een goede daad!